Тэрапія трыгерных кропак
Тэрапія трыгерных кропак – гэта спецыялізаваная мануальная методыка, якая накіравана на выяўленне, дэактывацыю і разняволенне трыгерных (спускавых) кропак у цягліцах. Трыгерныя кропкі – гэта балючыя ўшчыльненні ў цягліцавых валокнах, якія выклікаюць лакальны або адлюстраваны боль, абмяжоўваюць рухі, спрыяюць развіццю хранічнага напружання і пагаршэнню агульнага самаадчування. Пры працяглым існаванні трыгераў боль становіцца пастаянным, значна зніжаючы якасць жыцця і здольнасць актыўна рухацца.
Методыка заснавана на дакладным націску і мануальнай працы з цягліцамі і фасцыямі, каб ліквідаваць першапрычыну болю і аднавіць натуральны тонус тканін. Тэрапія шырока выкарыстоўваецца ў спартыўнай медыцыне, рэабілітацыі, неўралогіі, мануальнай тэрапіі, а таксама рэкамендуецца людзям з сядзячым ладам жыцця або тым, хто рэгулярна выконвае паўтаральныя рухі.
Тэрапія трыгерных кропак – гэта натуральны, бяспечны і навукова абгрунтаваны метад лячэння цягліцавага болю, які дапамагае ліквідаваць не толькі сімптомы, але і іх першапрычыну. Яна паляпшае рухомасць, эластычнасць цягліц, выпраўляе паставу і падвышае якасць жыцця. Рэгулярныя сеансы дазваляюць пазбегнуць хранічных боляў, адчуваць лёгкасць і камфорт кожны дзень.
Перавагі тэрапіі трыгерных кропак
• Хуткае зняцце болю – ужо пасля некалькіх сеансаў боль значна памяншаецца ці знікае цалкам;
• Аднаўленне рухомасці – павялічваецца гнуткасць цягліц, рухі становяцца свабоднымі і плаўнымі;
• Зняцце хранічнага напружання – цягліцы вяртаюцца да нармальнага тонусу, знікаюць заціскі;
• Паляпшэнне кровазвароту і лімфавываду – тканіны лепш сілкуюцца, хутчэй выводзяцца таксіны;
• Скарачэнне галаўных боляў напружання – асабліва пры напружанні ў вобласці шыі і плячэй;
• Трывалы вынік – рэгулярныя сеансы зніжаюць рызыку вяртання болю;
• Натуральнасць і бяспека – тэрапія праходзіць без выкарыстання медыкаментаў;
• Карэкцыя паставы – расслабленыя цягліцы дазваляюць падтрымліваць правільнае становішча цела.
Паказанні да правядзення
Тэрапія рэкамендуецца пры:
• міафасціальным болевым сіндроме і хранічных спазмах;
• галаўных болях напружання, мігрэнях з-за напружаных цягліц шыі;
• болях і скаванасці ў шыі, плячах, спіне, паясніцы, ягадзіцах;
• абмежаванні рухомасці суставаў з-за цягліцавых заціскаў;
• спартыўных траўмах, перагрузцы цягліц пасля трэніровак;
• тунэльных сіндромах, напрыклад, сіндроме запясцевага канала;
• сімптомах фібраміалгіі, наступствах стрэсу;
• парушэннях паставы пры сядзячай працы або няправільнай арганізацыі працоўнага месца;
• слабасці і дысбалансе цягліц пасля траўмаў або аперацый.
Супрацьпаказанні
Тэрапію не праводзяць пры:
• вострых запаленнях з высокай тэмпературай;
• свежых траўмах з разрывам тканін, буйнымі гематомамі;
• тромбозах, цяжкіх формах варыкозу;
• анкалагічных захворваннях без дазволу ўрача;
• актыўных інфекцыях скуры, ранах, дэрматытах у зоне ўздзеяння;
• цяжкіх псіхічных парушэннях, што перашкаджаюць супрацы з тэрапеўтам.
Як праходзіць працэдура
Сеанс пачынаецца з апытання і пальпацыі для выяўлення актыўных трыгерных кропак. Далей спецыяліст аказвае дакладны ціск на трыгер на працягу 30–90 секунд, выкарыстоўваючы статычны націск або павольныя глыбокія рухі для расслаблення цягліцавых валокнаў.
Потым могуць прымяняцца расцяжэнні або постізаметрычная рэлаксацыя для замацавання выніку. Падчас сеансу магчыма адчуванне лёгкага болю, які хутка змяняецца пачуццём палягчэння.
Працягласць аднаго сеансу – 40–60 хвілін. Для дасягнення ўстойлівага эфекту рэкамендуецца курс з 5–10 працэдур 1–3 разы на тыдзень. Таксама часта прапануюць хатнія практыкаванні для ўмацавання і расцяжэння цягліц.
Каму асабліва падыходзіць
• офісным супрацоўнікам, якія пакутуюць ад болю ў шыі і спіне праз сядзячы лад жыцця;
• спартоўцам для аднаўлення пасля нагрузак і прадухілення траўм;
• пацыентам у рэабілітацыі пасля траўмаў і аперацый;
• людзям з хранічнымі галаўнымі болямі напружання;
• прадстаўнікам прафесій з паўтаральнымі рухамі – кіроўцам, музыкам, масажыстам.